Wieś położona (260 m n.p.m.) na wysokim brzegu Odry na skraju skarpy, będącej jednocześnie granicą starożytnego grodziska. Na miejscu grodu powstała w średniowieczu wioska wzmiankowana w dokumencie z 1376 r. jako Lubowice, należąca do rycerskiej rodziny Lubowiców. Po 1551r. właścicielami wsi została rodzina Wranińskich z Wronina, właściciele sąsiedniego Sławikowa. Od śmierci Wacława Wranińskiego w połowie XVII w. do 1723 r. Łubowice pozostawały własnością rodziny Lichnowskich, potem Antoniego Ferdynanda Harasowskiego na Hulczynie i Gusnara na Komornie. Ten ostatni sprzedał Łubowice w 1765r. kapitanowi pruskiemu von Klochowi. I tak weszły Łubowice w posiadanie rodziny Eichendorffów, bowiem Adolf von Eichendorff ożenił się z Karoliną von Kloch. W rodzinie Eichendorffów pozostawały Łubowice do roku 1823, zostały wystawione na licytację. Jako kolejni właściciele wsi występują starosta Karol Wichura, Salomon Meyer von Rothschild i książę raciborski Wiktor von Ratibor. W rękach rodziny von Ratibor Łubowice pozostawały do 1945.
Więcej informacji na stronie internetowej: